عمومی

اداره فرهنگ و اروپای سنای برلین با انتشار بیانیه ای مطبوعاتی این رخداد را به اطلاع همگان رساند که در نشانی زیر در دسترس است:

https://www.berlin.de/sen/kulteu/aktuelles/pressemitteilungen/2022/pressemitteilung.1232508.php?fbclid=IwAR3Zymvhz8g54u1BdIcOP58GcsXPnwAsRQSxlSVuFaeyvL8N_5qxuRHxbso

آقای وُهلرت، معاون سناتور فرهنگ و اروپای دولت ایالتی برلین، در سخنرانی خود در مراسم رونمایی از این لوح یادبود، گفت: «راه دستیابی به این لوح یادبود کمی سنگلاخ و طولانی بود.»

به راستی نیز همانطور که آقای وُهلرت در سخنرانی خود اشاره کرد، هموار کردن راه برای نصب این لوح یادبود، چندان آسان نبود. از زمان شکل گیری یک کارگروه برای پیشبرد این هدف در جامعه ایرانیان در آلمان، تا رونمایی از لوح یادبود 7 سال سپری شد. هیات مدیره جامعه ایرانیان در آلمان در سال ٢٠١٣ به پیشنهاد آقای دکتر هائوسیگ، یکی از علاقمندان به فرهنگ ایران، دست به کار گردآوری مدرک های لازم برای ثبت آرامگاه بزرگ علوی بعنوان یکی از مشاهیر شهر برلین شد. با تشکیل کارگروهی در سال ٢٠١٥، این کار بطور جدی تر پیگیری شد.

فعالیت هایی که این کارگروه انجام داد، عبارت بودند از:

• گردآوری حجم انبوهی از مدرک های لازم برای ارائه درخواست تبدیل گورگاه بزرگ علوی به «آرامگاه مشاهیر» (از جمله جلب پشتیبانی موسسه های ایران شناسی در آلمان، کانون نویسندگان ایران در تبعید و شخصیت های فرهنگی نامدار آلمانی از این پروژه)
• انتقال کلیه حقوق گورگاه بزرگ علوی به «جامعه»؛ به این ترتیب «جامعه» مانع از آن شد که آرامگاه بزرگ علوی طبق حقوق استفاده از گور در برلین، پس از بیست سال تخلیه شده و به فرد دیگری واگذار شود. جامعه با پذیرش هزینه­های اجاره و نگهداری از این آرامگاه ماندگاری آن را تا بیست سال دیگر تمدید کرد.
• ارائه درخواست به مراجع مسئول برای تبدیل گورگاه بزرگ علوی به آرامگاه مشاهیر
• درخواست نصب لوح یادبودی برای بزرگ علوی در آخرین محل سکونت اش در برلین

علیرغم تلاش فراوان، متاسفانه دولت برلین با درخواست تبدیل گورگاه بزرگ علوی به آرامگاه مشاهیر به دلیل کافی نبودن خدمات برشمرده شده بزرگ علوی برای شهر برلین و کشور آلمان،  مخالفت کرد.

اما درخواست نصب لوح یادبود، خوشبختانه در سال ٢٠١٧ با موافقت دولت برلین روبرو شد که در حین تدارکات لازم برای برنامه رونمایی این لوح خبر رسید که هیات مدیره مجمع مالکان ساختمان محل سکونت بزرگ علوی با این لوح مخالفت کرده اند. به همین دلیل وزارت فرهنگ برلین این برنامه را برای مدت نامعلومی به تاخیر انداخت و دکتر وهلرت پیشنهاد کرد که شخصا برای جلب موافقت مالکان این مجتمع مسکونی تلاش خواهد کرد. در نشست مشترکی که احسان جعفری رئیس هیات مدیره و مدیر اجرائی جامعه ایرانیان در آلمان، دیرک تروندله در سال ۲۰۱۹ با دکتر وهلرت داشتند، بار دیگر تلاش مشترک برای گرفتن موافقت نهائی مجمع مالکان ساختمان مورد بررسی و تاکید طرفین قرار گرفت.

سرانجام در سال ٢٠٢٠ از جمله به دلیل تلاش های ویژه دکتر وهلرت این موافقت بدست آمد، اما به دلیل  همه­گیری  ویروس کرونا برنامه رسمی نصب و رونمائیی لوح یادبود بار دیگر برای مدت نامعلومی به تاخیر افتاد. سرانجام در تاریخ اول ژوئن ۲۰۲۲ اداره هماهنگ کننده نمادهای تاریخی در شهر برلین که زیر مجموعه ای از وزارتخانه فرهنگ و اروپا در دولت ایالتی برلین است، ، تاریخ نصب لوح یادبود را با هماهنگی با  هیات مدیره جامعه ایرانیان تعیین کرد  و در یک همکاری نزدیک و سازنده با جامعه ایرانیان  به برنامه ریزی مشترک برای این رویداد مهم فرهنگی پرداخت.

روز سوم اوت ۲۰۲۲ مراسم رونمایی از لوح یادبود بزرگ علوی در خیابان «فرانکفورتر» برلین با شرکت جمعی از دوستان، آشنایان و علاقمندان بزرگ علوی برگزار شد.

این مراسم با سخنرانی دکتر وهلرت آغاز گردید.

او از جمله تاکید کرد: «هنگامی که من در سال های دهه ی هشتاد در موسسه دانش های آسیا در دانشگاه هومبولت تحصیل می کردم، پروفسور بزرگ علوی یک مرجع بود. ازینرو برای من مهم است که این دانشمند مهم برلینی، ایرانی و جهان وطن را -که تا پایان زندگی اش بعنوان دانشمند، نویسنده و فرهنگ گستر در سراسر جهان مشغول بود- به حافظه عمومی شهر برلین بازگردانم و از او بگونه ای آشکار قدردانی شود».

سپس قطعه هایی از موسیقی سنتی ایرانی توسط خانم مهین خدایاری  با ساز تنبور اجرا شد.

در ادامه آقای جعفری، سخنگوی جامعه ایرانیان در آلمان در سخنرانی خود، گوشه هایی از زندگی و هویت فرهنگی- ادبی همچنین خدمات شایسته بزرگ علوی را به جامعه آلمان را برشمرد.

در پایان دکتر وهلرت و احسان جعفری بطور مشترک از این لوح رونمایی کردند.

با توجه به این موفقیت اکنون بخش دیگر برنامه «جامعه»، یعنی تبدیل آرامگاه بزرگ علوی به آرامگاه مشاهیر در دستور کار جامعه ایرانیان در آلمان قرار دارد.

جامعه ایرانیان همچنان برآنست که نویسندگان، هنرمندان، فرهنگسازان و دیگر مشاهیر ایرانی ساکن آلمان را در زمان زندگی شان به جامعه آلمان معرفی کرده و اهمیت نقش آنان بعنوان پل سازان میان دو فرهنگ و  آنانی که راه همگرایی اجتماعی ایرانیان در آلمان را هموار می سازند، بشناساند. در این زمینه «جامعه» فعالیت های گسترده و درازمدتی را تمهید و تدارک دیده است که به تدریج به اطلاع اعضای خود، ایرانیان و دیگر شهروندانِ فرهنگ دوستِ جامعه آلمان خواهد رساند.

بامگا ائتلاف سازمان های مهاجران برضد یهودستیزی و بشرستیزی است جامعه ایرانیان در آلمان یکی از بنیانگذاران این ائتلاف است. بامگا از سوی بامف پشتیبانی مالی می شود.

امسال اول ماه مه همزمان با جنگ در اوکرایین و کماکان شرایط پاندمی ویروس کرونا است. حقوق بگیران با قیمت های فزاینده مواد غذایی و انرژی، تضعیف و فشار ممتد به سندیکاهای کارگری، اخراج‌های گسترده و اجاره‌ خانه‌های بالا، دست و پنجه نرم می‌کنند. افرادی که در مشاغل نامطمئن و بی‌ثبات استخدام شده‌اند و درآمد کمی دارند، به سختی می توانند با درآمد ناچیزشان، زندگی کنند و همواره به کمک های دولتی وابسته هستند. طبق نظرسنجی ها، تقریباً از هر 5 نفر، یک نفر در بخشهای با دستمزد پایین، کار می کند. به طور خاص، شهروندانی که پیشینه‌ی مهاجرتی دارند، در این دوران، بیشتر تحت فشار قرار می گیرند و اغلب به عنوان کارگر موقت یا از طریق قرارداد کاری با شرکتهای واسطه و سودجو، با دستمزد پایین، استخدام می شوند.

ایرانیان ساکن آلمان نیز از این شرایط رنج می برند.

شکاف بین فقیر و غنی، آشکارا در حال ژرفش است. در حالی که افزایش بودجه های نظامی و پیامدهای آنها فشار شدیدی به اقتصاد و اکثریت خانواده ها وارد و خطر سقوط به فقر بسیاری از انسان ها را تهدید می کند، برخی از این بحران سود جسته‌اند و در این وضعیت، به طرز چشمگیری ثروتمند شده‌اند.

اکنون بار دیگر زمان آن فرارسیده که این‌ پرسش را مطرح کنیم که ما چگونه می‌توانیم و میخواهیم  جامعه آلمان را در مقابل چالش‌های بزرگ این دوران عادلانه‌تر، با همبستگی بیشتر تکامل و شکل دهیم؟
آنچه که مسلم است، تامین هزینه هنگفت فرآیندهای گذارِ چالش‌برانگیز  همچون مقابله با تغییرات اقلیمی، دیجیتال سازی و ساختمان جامعه پسامهاجرتی را نمی‌توان تنها بر عهده‌ی کارگران، کارمندان و فرزندان آنان در آینده گذاشت.
ما بیشتر به همبستگی، عدالت و فرصت برابر نیازمندیم و آنچه در این‌ میان بی‌تردید اهمیتی اجتناب‌ناپذیر دارد، همانا نگاهداری و تکامل پایه‌ها و سامانه آزادیخواهانه و دمکراتیک و همبستگی اجتماعی در جامعه آلمان میباشد.

آیين خجسته‌ی نوروز بيانگر سنت ديرينه‌ی رويکرد به نوگرايی و دگرگونی طبيعت و انسان است. سنتی مشترک که صرف‌نظر از مکان زندگیِ جغرافیایی، اقوام و ملت‌های گوناگون را با زیبایی و نیروی جادویی و جاودانی‌اش به‌هم پيوند می‌دهد. نوروز هر سال در ایران، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان، قرقیزستان و بخش‌هایی از عراق، سوریه، ترکیه، روسیه و چین برگزار می‌شود. به‌رسميت شناخته شدن نوروز به‌عنوان ميراث فرهنگِ جهانی توسط يونسکو نشانگر اين واقعيت است که ارزش اين نماد فرهنگی، تنها به عرصه‌های ملی و قومی محدود نمانده و پهنه‌ی خود را تا سطوح جهانی گسترده‌ است.

جامعه ایرانیان در آلمان از ماه مارس 2013  پیگیرانه برای دستیابی به خواست های زیر در آلمان  از هیج کوششی فروگذار نکرده است:

• به‌رسمیت شناختن نوروز و اعلام تعطیلی رسمی مدارس در روز اول فروردین برای تمامی دانش‌آموزانِ وابسته به حوزه‌ی فرهنگی نوروز،
•  شادباش رسمی نوروز به تمامی شهروندان  وابسته به حوزه‌ی فرهنگی نوروز در آلمان از سوی مقامات مهم دولتی اين کشور، همان‌گونه که در ايالات متحده، کانادا و برخی کشورهای اروپايی مرسوم است.

به رسمیت شناخته شدن اين خواست ها به معنای پذیرش تنوع فرهنگی در آلمان بعنوان کشوری مهاجرپذیر است. تنها با يک پشتيبانی فراگير می­توانیم به خواستِ رسميت بخشيدن به سنت فرهنگی دیرینه نوروز در جامعه‌ی آلمان، که آرزوی قلبی همه‌ی ماست، جامه‌ی عمل بپوشانيم.

در پایان باید گفت که نوروز جشن صلح و دوستی است. نوروز امسال یادی از قربانیان جنگ در اوکرایین، سوریه، یمن، افغانستان و هر جای جهان کنیم.

با جنگ و جنگ افروزی در هر شکل آن مبارزه کنیم!