هر ساله اول ماه مه در بسیاری از کشورهای جهان، به عنوان روز کارگر گرامی داشته می‌شود.
امسال اول ماه مه در شرایطی فرامی رسد که در جمهوری فدرال آلمان، شرایط کاری و زندگی برای کارگران و زحمتکشان زیر تاثیر عامل های زیر دشوارتر شده است:
- جنگ های داخلی و منطقه ای که موجب افزایش هزینه انرژی، رشد هزینه های نظامی به زیان کاستن از خدمات اجتماعی و کاهش قدرت خرید مردم شده است. افزون بر این جنگ اقتصادی از جمله جنگ تعرفه های گمرکی می تواند بر وخامت زندگی کارگران در آینده نزدیک بیافزاید.
- طرح های اقتصادی نولیبرالی که از جمله قصد دارند، به بهانه توانایی رقابت در بازارهای جهانی، بر شمار نیروی کار ارزان بیافزایند.
- کاربرد فزاینده هوش مصنوعی در عرصه های تولیدی و خدماتی بدون توجه به منافع حقوق بگیران، که موجب دگرگونی های بنیادی در سازماندهی کار و اشتغال، شده و خواهد شد.
زیر تاثیر این عامل ها میلیون ها نفر از بیکاری مزمن رنج می برند، شمار زیادی از حقوق بگیران باوجود اشتغال کامل فقیرتر شده و با خطر بیکاری، شغل های بی ثبات، اجاره خانه های بالا، افزایش هزینه انرژی و کاهش خدمات اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند. بر اساس جدیدترین آمارها شمار فقیران در آلمان در سال ٢٠٢٤ نسبت به سال گذشته افزایش یافته و شامل ٥/١٥ درصد جمعیت می شود. در این میان زنان و به ویژه، شهروندانی که پیشینه مهاجرتی دارند، بیشتر زیر فشار قرار دارند و اغلب به عنوان کارگر موقت یا از طریق قرارداد کاری با شرکتهای واسطه و سودجو، با دستمزد پایین، مشغول به کار اند. در چنین فضایی شاهد به خطر افتادن صلح اجتماعی و تقویت جریان های پوپولیستی و نژادپرستانه ایم.
در ایران نیز امسال روز جهانی کارگر در شرایطی فرامی رسد که بر اثر بحران های بزرگ اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی، میلیون ها کارگر و زحمتکش، بویژه زنان و جوانان، بیکار به زیر خط فقر رانده شده و از هیچگونه امنیت شغلی، اقتصادی و معیشتی برخوردار نیستند. فاجعه انفجار در بندرعباس که در جریان آن شمار زیادی از کارگران کشته شده اند، نمونه روشنی از وضعیت فاجعه بار کارگران و زحمتکشان در ایران است.
با توجه به این شرایط ما از خواسته های سندیکاهای حقوق بگیران و کارگران در آلمان از جمله مبارزه با هر گونه تبعیض در محل کار، بویژه تبعیض جنسیتی و تبعیض براساس محل تولد افراد پشتیبانی کرده و خواستار حق و امکانات برابر برای همه، بویژه در شرایط تغییرات ناشی از دیجیتالیزه شدن شغل ها هستیم. افزون بر این ما از خواسته های نهادهای کارگران مبنی بر این که دولت جدید آلمان، بودجه ویژه را صرف بهبود زیرساختارها و شرایط زندگی زحمتکشان آلمان کند، پشتیبانی می کنیم.
ما همچنین از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران و سندیکاهای ممنوع شده آنها برضد قانون های ضدکارگری و شرایط کاری برده وار و برای دستیابی به حقوق صنفی و سیاسی خود، از جمله برپایی جامعه ای سکولار، آزاد و عادلانه پشتیبانی می کنیم.
جامعه ایرانیان در آلمان
اول ماه مه ٢٠٢٥
