به مناسبت اول ماه مه روز کارگر
جامعه ایرانیان در آلمان روز جهانی کارگر را به همه شادباش می گوید.
در حال حاضر روز کارگر در بسیاری از کشورهای جهان بعنوان تعطیل عمومی به رسمیت شناخته شده است. در بسیاری از کشورها در کنار مراسم جشن، تظاهرات برای کسب حقوق کارگران برگزار می شود چرا که این حقوق هنوز به اندازه کافی در بسیاری از کشورهای جهان رعایت نمی شود.
از لحاظ تاریخی روز کارگر به تظاهراتی در چارچوب جنبش کارگری در شمال آمریکا در سال 1886 بازمی گردد. هدف این تظاهرات محدود کردن ساعات کار روزانه به هشت ساعت بود. ازینرو از آن پس، روز کارگر به نمادی برای بهبود همه جانبه حقوق کاری بدل شده است. در جمهوری فدرال آلمان روز اول ماه مه از سال 1945 بعنوان تعطیل رسمی به رسمیت شناخته شده است.
امروزه بویژه در این دوران شیوع جهانی بیماری واگیردار کرونا متاسفانه شمار اندکی از مردم در سراسر جهان از دستاوردهای حقوق کاری مانند تنظیم ساعات کار، پرداخت حقوق در دوران بیماری، حفاظت از اخراج یا پول دوران بیکاری -که در برخی کشورهای اروپایی وجود دارد- برخوردارند. در کشورهای پیشگفته در کنار کارگران، همچنین کل جامعه از استاندارد بالای حقوق کارگران سود می برد، چرا که جلوی نارضایی اجتماعی از طریق تدبیرهای سیاسی اجتماعی، مانند تامین حقوق دوران کار کوتاه وقت در آلمان، به روشنی گرفته می شود.
با این حال باید گفت که در سه دهه گذشته می توان در آلمان و نیز در سراسر اروپا شاهد گرایشی برای محدود کردن قانون کار و از این طریق تهدید صلح اجتماعی بود. در این رابطه از جمله از موضوعاتی مانند مهاجرت و پناهجویی استفاده ابزاری شده و امکان ورود بسیاری از مهاجران و پناهجویان به بازار کار دشوار می شود. هم زمان یک بخش اقتصادی با دستمزد اندک به منظور کاهش حقوق در بسیاری از محل های کار شکل گرفته است. این وضعیت دامنگیر بسیاری بخش ها -که در بحران کرونا بعنوان بخش های دارای اهمیت سیستمی و ضروری شناخته شده اند- نیز می شود. چنین سیاست محدود کننده حقوق کاری، به اجبار به تضعیف همبستگی اجتناب ناپذیر اجتماعی می انجامد و پیامد آن تقویت جریان های پوپولیستی و نژادپرستانه است.
بنابراین زمان آن فرارسیده، همانگونه که پیامدهای بیماری واگیردار جهانی کرونا نیز به شکل حادی روشن ساخته اند، مواضع کشورهای اتحادیه اروپا در زمینه گسترش و برابرسازی حقوق کارگران و کارمندان را با تمام نیرو پیش برد. از پس بزرگترین چالش های زمان ما تنها از طریق تلاش مشترک می توان برآمد. بنا به این دلایل پیش از هر زمان دیگری نیازمند تصمیم گیری ها و تدبیرهای سیاسی مبتکرانه و پایدار با سمتگیری اجتماعی هستیم، تا بتوان اروپایی همبسته، جامعه گرا و عادلانه ایجاد کرد. آلمان می تواند و باید در این رابطه نقش پیشاهنگ را بعهده گیرد . سازمان های مهاجران نیز می توانند بی تردید بعنوان بخشی از کنشگران مهم اجتماعی نقش ضروری خود را در این زمینه بازی کنند.
