بیش از یک قرن است که هر ساله اول ماه مه در بسیاری از کشورهای جهان، به عنوان روز کارگر گرامی داشته و به این مناسبت مراسمی در همبستگی با کارگران و برای عدالت اجتماعی و فرصت های برابر برگزار می‌شود.
با آنکه کارگران و زحمتکشان در همه کشورها نقش اساسی در تولید ثروت های جامعه دارند، با این حال از سهم درخور از ثروت ها برخوردار نیستند و در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، حقوق آنان به شدت پایمال می شود.
امسال اول ماه مه در شرایطی فرامی رسد که در جمهوری فدرال آلمان، شمار زیادی از حقوق بگیران با خطر بیکاری، شغل های بی ثبات، اجاره خانه های بالا و افزایش قیمت مواد غذایی و کاهش خدمات اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند و بطور فزاینده ای به کمک های دولتی وابسته می شوند. طبق نظرسنجی ها، تقریباً از هر 5 نفر، یک نفر در بخش های با مزد پایین، کار می کند. به ویژه، شهروندانی که پیشینه مهاجرتی دارند، بیشتر زیر فشار قرار دارند و اغلب به عنوان کارگر موقت یا از طریق قرارداد کاری با شرکتهای واسطه و سودجو، با دستمزد پایین، مشغول به کار اند.
این دشواری ها در اثر افزایش هزینه های نظامی و نیز بی ثباتی های اجتماعی حاصل از روند شتاب گیرنده اتوماسیون (بویژه ورود شتابنده هوش مصنوعی به عرصه های تولیدی و خدماتی) رو به افزایش است. متاسفانه در سه دهه گذشته در آلمان و نیز در سراسر اروپا شاهد گرایشی برای محدود کردن قانون کار و از این طریق تهدید صلح اجتماعی هستیم که به تضعیف همبستگی اجتماعی می انجامد و پیامد آن تقویت جریان های پوپولیستی و نژادپرستانه است.
در ایران نیز امسال روز جهانی کارگر در موقعیت ویژه ناشی از ادامه انقلاب زن، زندگی، آزادی و همزمان با اعتصاب بیش از ١٠٠ واحد و موسسه در بخش صنعت نفت، پتروشیمی، گاز و فولاد از راه می رسد. کارگران و زحمتکشان ایران برای رهایی خود از قانون های ضدکارگری و شرایط کاری برده وار دست به اعتراضات گسترده زده اند و برای ابتدایی ترین حقوق انسانی شان مبارزه می کنند.
جامعه ایرانیان در آلمان از خواسته های سندیکاهای حقوق بگیران و کارگران در آلمان و از مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران که در راستای ایجاد جامعه ای سکولار و آزاد و عادلانه و عاری از تبعیض است، پشتیبانی می کند.
جامعه ایرانیان در آلمان
اول ماه مه ٢٠٢٣
